Co wyrychtowali elwry na Piekuczu

 

Po naszymu

 

To, co sam ôpisza, wydarziło sie we 1934 roku. Lato było fest gorki a suche i ludzie radzi po świecie wandrowali. Na nasze teryny prziszło wtynczos pora takich niyrobiszōw ze hutōw. To niy byli takie normalne "lōłzarbajtry", co za robotōm chodziyli, yno fest frechowne "śmierdzirobōtki"! Zaroz co popadli, jak yno nisko kaj wisiało.

Niy doł se kery gospodorz pozōr, to mu i co wiynkszego zebrali. A jak im co padoł, to sie jeszcze na niego postawiyli, bo we kupie byli! Przed żorskōm policyjōm trocha reszpektu mieli, bezto yno po wsiach grasowali. Takich siedmiu chacharōw trefiyło roz na Piekucz, kaj moje starziki miyszkali we fesztrowni. Dobrze wiedzieli, że starzik je we lesie, ale niy byli iści, eli nasza ōma (wtynczos jeszcze modo mamulka) je w dōma sama, bo bez lato mōgła mieć jaki byzuch. Bezto jedyn szeł zbadać, co sie dzieje, a reszta sie skowała we krzach na kraju lasa.

Tyn istny prziszoł ku fōrtce, a pytoł ōma ô kōnsek chleba. Chleba ze masłym dostoł, a przi tyj prziwilyji doł pozōr, że w dōma krōm mamulki sōm yno dziecka, co ani jeszcze do szkoły niy chodzōm. Za kwila tyn chop potkoł sie we krzach ze swojimi kamratami, a zaczli debatować, jak nojlepij ta baba ze fesztrownie zaskoczyć. Mieli narychtowano kōńsko deka, a planowali wciepnōńć jōm ji na gōwa, coby żodnego potym niy rozpoznała, a porwōzy tyż sie znodły. Te elwry zamiarowali starzikōw ôkraś, bezto trza było ōma swiōnzać. Dziecek sie niy boli, bo co taki mały bajtel poradziył zrobić starymu chopu?!

Ale Pōnbōczek to inakszy zaplanowoł, bo mōj tatulek, co mu 10 lot było, rano pogorszył sie na swoja mamulka, a skowoł sie we szopce, kaj starziki trzimali siano, bezto wszystek słyszoł i strach go ôblecioł, bo to przeca ôn był jedyny chop we chałpie! I wtynczos prziszeł mu do gōwy jedyn plan. Niydowno fesztry chyciyli we wsi wielgigo psa, co dusiył gospodorzōm kury. Zwiyrz wyglōndoł na rasowego, a mioł elegancki ôbujek, skuli tego pomyśleli se, że isto bydzie go kery szukoł! Bezto zawrzili go u naszego starzika we chlywiku, kaj kejś koza stoła.

Dziecka mieli zabrōniōne tam chodzić, ale we takij kwili, to był jedyny retōnek i jak te chopiska na plac wleźli, to synek tego psa na nich wypuściył! Jak go yno te chachary uwidzieli, to śmiatali, aże sie kurziło!

GRYMLINO

Komentarze

Dodaj komentarz